I. İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya; Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya. Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak; Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak. II. Cihan ne vakit mâmur idi? Bahçelerde ne vakit güller açtı? Ne vakit yuvalarda bülbüller öttü? Yollardan ne vakit yârlar geldi? Umduk, bekledik, düşündük. Hangi şey umduğumuza uygun düştü? III. Tarancı'nın, şairin haberci" kimliği üzerinde durması önemlidir. Aslında şairi bir sismografa benzetmesiyle de bu mesajı vermektedir. Olanı kendi dilince yeniden kuran adamdır şair. Numaralanmış metinlerden hangileri şiir olarak nitelendirilebilir?
Yalnız I.
Yalnız II.
Yalnız III.
I ve II.
II ve III.